ბერვა

— (ვჰბერავ, ვუბერავ) სამშვინველით ან საბერველით ცეცხლის ანთება და გაძლიერება, дуть, раздувать.

— ნესტუთა და ორღანოთა შთაბერვით ხმის გამოღება და ძნობა (ნახე დაბერვა).

— თხიერი ავსება ჰაერითა, надувать.

— ქართ ქროლა.